[ TOKYO REVENGERS ] แฝดคนละขั้ว - นิยาย [ TOKYO REVENGERS ] แฝดคนละขั้ว : Dek-D.com - Writer
×

    [ TOKYO REVENGERS ] แฝดคนละขั้ว

    "มองหน้าหาเรื่องหรือไง!!!" "ไม่ให้มองหน้าแล้วให้มองอะไร? ให้มองส้นตีนหรือไง?"

    ผู้เข้าชมรวม

    7,841

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    78

    ผู้เข้าชมรวม


    7.84K

    ความคิดเห็น


    33

    คนติดตาม


    516
    จำนวนตอน :  17 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ค. 67 / 07:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    “คนที่ได้ท๊อปทุกวิชาคือ ฮานะกาคิ ทาเคมินะ ยินดีด้วยนะจ๊ะ^^”

    “ทาเคมินะจังฉลาดจังเลย~”

    “ทาเคมินะเก่งจัง!!”

     

    “เฮ้อ….”

     

    สวัสดีทุกๆคนฉันชื่อว่า ฮานะกาคิ ทาเคมินะ นี่เป็นชื่อที่ฉันหลังได้เกิดใหม่ก่อนหน้านี้ฉันเป็นเด็กชาวไทยแล้วเป็นนักเลงในจังหวัดสมุทรสาครด้วยตอนนั้นฉันชื่อเล่นว่าแก้วแต่ใครๆก็เรียกฉันว่าแก้วเพชรที่เป็นฉายาเพราะฉันต่อยตีกี่ครั้งก็ไม่เคยหัวแตกหรือคางแตกมาก่อน ถ้าจะมีก็แค่แผลฝกชำ้เท่านั้น

    กลับมาเข้าเรื่องตอนนี้ฉันเรียนอยู่ชั้นประถมสามพร้อมกับมีพี่ชายฝาแฝดที่ชื่อ ฮานะกาคิ ทาเคมิจิ ที่โคตรแตกต่างกับฉันราวกับฟ้ากับเหว

    อีกฝ่ายเรียบร้อย ขี้เล่นและยิ้มเก่งมากต่างกับฉันที่นิ่งเงียบ ไม่ค่อยแสดงสีหน้าอารมณ์เท่าไหร่แหมจะให้(วิญญาณ)คนอายุ20มาทำตัวเป็นเด็กก็ไม่ไหวหรอกนะ แต่ถ้าเรื่องต่อยตีเธอพร้อมบวกเต็มที่!!

    พอเลิกเรียนทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านทาเคมิจิรีบกลับบ้านเพื่อไปนั่งดูการ์ตูนเรื่องโปรดต่างกับเธอที่เดินหาคนเก่งๆมาต่อสู้ด้วยจะเรียกว่า นักเลงเก่า ก็ได้นะ

     

    “เฮ้ยคาสึโทระ!!แกเอาเงินมาหน่อยดิ๊!พวกฉันหิวขนม!!”

     

    “ตะ-แต่เงินฉันหมดแล้วนะ…”

     

    ผัวะ!!

     

    “ถ้าไม่มีก็ไปโขมยมาสิวะ!!”

     

    ผัวะ!!

     

    “ใครมันคบหัวฉันวะ!! ทะ-ทาเคมินะนิ!!”

     

    “อยากมีเรื่องหรอห๊ะไอเวร..”

     

    เธอมองเด็กชายตรงหน้าอย่างหาเรื่องก่อนที่จะถอดกระเป๋าออกแล้วชกเข้าไปที่ใบหน้าของเด็กที่มาหาเรื่องไถ่ตังค์จนพวกนั้นต่างวิ่งหนีหายไปกันหมดเหลือแค่เด็กที่โดนไถ่ตังค์เท่านั้น

     

    “นายน่ะ..ชื่ออะไร….”

     

    “หะ-ฮาเนมิยะ คาสึโทระ0-0;;”

     

    “ฉันฮานะกาคิ ทาเคมินะต่อจากนี้นายคือเพื่อนของฉันถ้าคนไหนมันแกล้งนายมาบอกฉันได้เลยฉันอยู่โรงเรียนมิสึโนะ”

     

    “อะ-อืม.-.”

     

    “…เดี้ยวฉันไปส่ง บ้านนายไปทางไหนน่ะ?”

     

    สุดท้ายฉันก็ได้เพื่อนมาเขาเดินนำเธอจนมาถึงบ้านสองชั้นขนาดกลางหลังนึงซึ่งเธอคิดว่ามันดูอบอุ่นเหมือนบ้นของเธอเลยแต่เธอก็ได้ยินเสียงการทะเลาะกันของคนสองคนในบ้าน เธอและคาสึโทระวิ่งเข้าไปในบ้านก็พบกับชายหนุ่มกำลังทุบตีผู้หญิงที่คิดว่าน่าจะเป็นภรรยาของอีกฝ่าย

     

    ผัวะ!

     

    เธอไม่รอช้าที่จะเข้าไปชกชายคนนั้นจนอีกฝ่ายหันมามองเธออย่างกินเลือดกินเนื้อ

     

    “เป็นแค่เด็กมาเสือกเรื่องของผู้ใหญ่พ่อแม่แกได้สั่งสอนไหม?!”

     

    “พ่อแม่สอนมาดี สอนมาว่าผู้ใหญ่ถ้าน่าเคารพก็เคารพถ้าไม่เคารพก็ไม่เคารพอย่างมึงไง…ต่อยผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้มันหน้าตัวเมียชัดๆแล้วก็ในอีกไม่ช้าตำรวจก็จะมาแล้วด้วย :)”

     

    กริ่ง!!!!!!!!!!!!!!!!

     

     

    ฉันกระฉากโบฮังบุซ่าที่เป็นกริ่งเมื่อดึงสลักของมันออกจะส่งเสียงดังทันทีเพื่อเรียกตำรวจและคนรอบๆให้มามุงดูได้และมันก็เป็นไปตามที่เธอวางแผนเอาไว้….เพื่อนบ้านมาตำรวจก็มา

     

    “เจอนายครั้งแรกนี่ทำให้ฉันต้องใช้สมองกับใช้แรงเยอะเหมือนกันเลยนะ…เพื่อนใหม่”

     

    “เพื่อน…”

     

    คาสึโทระนั่งคิดทบทวนในสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ซึ่งมันเกิดขึ้นเร็วมากตั้งแต่ที่เขาได้พบกับทาเคมินะ ไม่ว่าจะเรื่องเพื่อนในห้องเรียนเธอก็จัดการให้ไหนจะเรื่องของพ่อของเขาที่เอาแต่ทำร้ายแม่และเขาแต่ตอนนี้ก็โดนตำรวจจับไปแล้ว แสดงว่าต่อไปนี้เขาจะไม่ต้องโดนทุบตีอีกแล้วสินะ…เพื่อน…..

     

    นี่สินะที่เรียกว่าเพื่อน….

     

    “ฮึก! อื้ม!”

     

    “น้าขอบคุณหนูมากเลยนะที่ช่วยน้าเอาไว้” คุณแม่ของคาสึโทระเอ่ยกับเธอหลังจากที่ทำแผลที่หัวเสร็จ

     

    “ไม่เป็นไรค่ะหนูเต็มใจที่จะช่วยค่ะ!!”

     

     

     

     

     

    =================================================

    TALK

    ยังไม่ได้ตรวจคำผิด

    เรื่องนี้ฮิลใจทุกๆคนได้แน่นอนค่ะ

    เพราะงั้นทุกๆคนสบายใจได้นะคะ

    เรื่องนี้จะไม่มีทาเคมิจิเข้ามาเกี่ยวด้วยมากเท่าไหร่

    เพราะน้องทาเคมินะจะจัดการเอง!!

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น